Elektrofizyolojinin Tarihsel Serüveni: Galvani Sonrası Galvanizm

Elektrofizyolojinin tarihsel sürecini konu aldığımız bu çalışmada Galvani sonrası erken dönem değerlendirilmiştir. Galvani’nin deneylerini onun ölümünden sonra da tekrarlayan Alessandro Volta, çalışmalarını “volta pili” olarak bilinen “sürekli akım kaynağı” buluşu ile taçlandırmıştır. Volta pili, “canlı elektriği” teorisinde tanımladığı doğal elektrik organını taklit edercesine, aralarında tuzlu suyla ıslatılmış mukavva katmanların bulunduğu iki farklı metalin üst üste diziliminden oluşuyordu. yeğeni, fizikçi Giovanni Aldini, “yeniden canlandırma” deneyleriyle teorisine bir tartışma boyutu kazandırdı. Dayısının aksine Volta’ya daha yakın olan reanimasyon deneylerinde pili kullanarak, sonradan “galvanizm” anılan teoriyi tanıtma ve yaygınlaştırma çabasında bulundu. Aldini’nin çabaları, “galvanik tedavi” adı altında birçok çalışmayı tetiklemiş oldu. Faraday’ın “manyetik indüksiyon” kavramı önermesi bobin” geliştirmesi sonrasında Duchenne de Boulogne, galvanik alternatif akımın biyolojik etkilerini ortaya koyarak yanlış uygulamanın yaygınlaşmasını engellemiş olacaktı. Bunun yanı sıra, önermeleri provokatif çalışmaları, Mary Shelley’nin “Frankenstein” adlı romanında olduğu gibi bilim kurgu eser için ilham kaynağı olmuştur.Galvani’den canlı elektriği ilgili dönemin en önemli buluşunu Carlo Matteucci yapacaktı. Matteucci, torpil (torpedo) balığının beyin sapındaki “elektrik lob” verilen özel yapının deşarjlarını kontrol ettiğini gösterdi. Daha “biyolojik pil“ kavramını dünyasına kazandırarak deşarj” “aksiyon akımı” önermelerinde bulunacaktır. Takip eden dönemlerde elektromotor kuvvet birimi “Volt” seçimi, “galvanizm”, akım” “galvanometre” kavramları ile, camiası tarafından onurlandırılmıştır.